نگاه ک میکنم میبینم بیش تر از اینکه شبیه خودم باشم شبیه آرزوهای مامان و بابامم. حالا تو ماه های آخر بیست و چهار سالگی مواجه شدم با خودم، ک خودم! رو از من میخواد ن از مامان و بابام. راستش این.. خیلی غم انگیزه.
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد