استاد میگه: ما هیچ وقت نباید اطلاعاتی که از سرویس دهنده ی یک میگیریم رو در اختیار سرویس دهنده دو قرار بدیم.
اونطرف: استاد نیمیشد ما یواشکی اطلاعات اینو بدیم ب اون یکی پولشا بیگیریم ؟
استاد :|
استاد تاکید میکنه سوال ها فقط تو حیطه ی مباحث درسی باشه.
استاد میگه: فلان اپراتور برای شروع کارش اینقدر میلیون یورو سرمایه گذاشته.
اونطرف تر: استاد چرا میلیون یورو ؟ چرا ب تومن پول نداده؟
استاد:| :| :| اگر جا داشت استاد خودشو میزد. یعنی اگر میتونست دریغ نمیکرد.
خدایا این پدیده ها رو چ جوری درست میکنی ؟ :))
هر آدمی باید بلد باشه روابطش رو از هم تفکیک کنه و لازمه این کار اینه که آدم بی در و پیکر نباشه. رابطه دوستی، رابطه با ی همکلاسی، رابطه با ی همکار ...
مثلن همکلاسی دختر خاله و ایضا پسرخاله ی آدم محسوب نمیشه و اگر دوبار ب سوالای آدم جواب بده تبدیل ب ضمیر مفرد و عزیزم و سعیده جون نمیشه. مثلن آدم تو یه جلسه ای که صرفن برای آشناییه شعر احساسی نمیخونه این کار بیش تر از اینکه تاثیر گذار باشه حال ب هم زنه. مثلن یه عالمه از این مثلنا. به دور و برمون که نگاه میکنیم میبینم کلی از مشکلات آدما به خاطر اینه ک نمیتونن روابطشون رو از هم تفکیک کنند. میشه صمیمی بود و محترمانه برخورد کرد در عین حال حریم طرف مقابل رو حفظ کرد. این مسئله اصلن ربطی به مذهب و فرهنگ نداره این یه مسئله ی اخلاقیه و هرچیزی تو گروه مسائل اخلاقی قرار بگیره می تونه کاملن جنرال باشه. آدما رو چه جوری میشه تو این زمینه توجیه کرد؟ این سوالیه که من جوابش رو نمیدونم و از همین تریبون! صمیمانه مچکرم از اون فردی ک ایده ی بلاکینگ کانتکت! ب ذهنش رسید.
"خوش ب حال انارها و انجیرها دل تنگ ک میشوند میترکند." من امروز دلم میخواست انار بودم دلم میخواست انجیر بودم.
مثل هزار و یکی پیام دیگه که هر روز میرسه دستمون و هرشب تکذیب میشه من هنوز منتظر یه پیام تو تلگرامم که بگه این داستان دروغ بود، چمیدونم از همین چیزا که همیشه میگن. یکی میخواسته جامعه پزشکی رو خراب کنه یا مثلن قضیه اصلن این نبوده یا خاک تو سر دشمن و از این حرفا. یه پیام که بگه مگه میشه ؟ مگه میشه بخیه رو از زخم تازه تو صورت یه بچه باز کنند؟ یه پیام که بگه اصلن همچین بیمارستانی رو زمین نبوده اگر هم بوده دکتری که این کارو بکنه توش نبوده اگر هم بوده پرستارایی که کمکش کنند نبودند اگر هم بودند آدمای توی اون بیمارستان سکوت نکردند، نگاه نکردند. اگر هم همه اینا درست اگر هم همه اینا بودند فقط یه پیام که بگه اون مریض بچه نبوده چهارسالش نبوده.
از شانس خوب و شادی ایام ! من تو راهرو میبینمش اونم اصلن نامردی نمیکنه میگه:
- عه شما امروز دانشگاه بودین.
+بله!
-کلاس نیومدید.
+بله!
- دیدید من پیام دادم.
+بله :|
-چرا جواب ندادین پس ؟!
چقد خوبه که صدای مغز آدما رو نمیشه شنید چون تو اون لحظه مغز من فقط بی وقفه می گفت : " ای کوفتو بله ای زهرمارو بله " :|
" زمان همه چیزو حل می کنه" همه آدما مفهوم این جمله رو تو زندگیشون تجربه میکنند. بعضی وقتا این زمانِ مورد نیاز خیلی طولانیه. چرا بعضی وقتا طولانیه؟ چون بستگی به آدمش داره روحیات اون آدمه ک مشخص می کنه اون زمان مورد نیاز چقدره. ی موضوع خوب این وسط وجود داره اونم اینه ک بلاخره مشکل حل میشه فرقی نمیکنه شما چقدر آدم حساسی باشید سطح ناراحتیتون چقدر باشه مشکل چقدر بزرگ باشه بلاخره حل میشه هیچ مسئله ای برای ی آدم تو این دنیا تا بی نهایت ادامه پیدا نمیکنه. میخوام اینو بگم وقتی همچین چیزی بدیهی ای وجود داره وقتی ب وضوح ی مشکل حتی اون مشکل هایی ک فکر میکنیم غصه اش زیادی سنگینه حل میشه چرا آدم باید منتظر زمان بمونه؟ خیلی بهش فکر میکنم به بیرون پریدن از زمان.
زندگی آدم میتونه به اون مرحله ای برسه که بزرگترین لذت هاش شامل اینا باشه: صبح ده دیقه بیشتر بخوابم یا مثلن امتحان میانترمم عقب بیفته . فیلینگ تف!