251

نسل ما از هرچی بی بهره باشه تغییر تکنولوژی های مخابراتی رو ب چشم دیده. من اون زمان هایی ک بابا ی گوشی داشت اندازه ی آجر با ی آنتن نیم متری رو خوب یادم میاد تا الان ک همه ی اسمارت فون دارن. من اینترنت دایال آپ رو با اون سر و صدای وحشتناکی ک موقع وصل ب شبکه ایجاد میکرد یادم میاد تا الان که با تیری جی خیلی سریع و بی صدا وصل میشیم به شبکه. وقتی فضای مجازی اومد و کاربرای عادی یاد گرفتن باش کار کنند ی اصطلاحی ایجاد شد ب اسم دهکده جهانی خبر می تونست تو کسری از ثانیه از اون سر دنیا مخابره بشه ب این سر دنیا الان ولی دهکده جهانی مفهوم خودشو از دست داده فضای مجازی اومده تا خودِ خود آدما اومده تا خیلی چیزا معنای خودشونو از دست بدند. آدما تونستن با فضای مجازی عاشق بشن تونستن از هم متنفر بشن گروه بزنن تغییر ایجاد کنند آدما تونستن با فضای مجازی از تنهایی دربیاند و خیلی از زمان هاشونو اونجا بگذرونند و خیلی از کارا ک شاید بیانش درست نباشه. اینا رو نوشتم تا انتقاد کنم یا بگم فضای مجازی بده یا خوب؟ نه اصلن قصدم این نیست. ولی فضای مجازی با شرایطی ک ساخته ی سوال رو ایجاد میکنه : اصلن فضای حقیقی چیه؟ فضای حقیقی چی داره ک الان فضای مجازی نداره؟ وقتی آدما میتونن همونقدر ک با فضای مجازی میخندن همونقدر ک باش لذت میبرن از تنهایی در میان عاشق میشن قهر میکنن مشارکت گروهی میکنند رو تو فضای ب اصلاح غیر مجازی هم داشته باشند چه فرقی بین این دو تا فضا هست؟ بذار اینجوری بگم اصلن "چیزی ب اسم فضای حقیقی وجود داره یا صرفن ی مرزیه ک ساخته ذهن بشره؟"