دقیقن هفته دوم ترم اول کارشناسی ام بود ک تعداد زیادی از بچه ها از جمله خودم ب طرز خ نافرمی سرما خوریم. در حقیقت این اولین و آخرین باری بود ک تعداد زیادی از بچه های کلاس ما با هم در یک جهت موافق قرار گرفتند. بدین صورت ک یک گروه کر عطسه سر کلاس ریاضی 1 ب سرپرستی اینجانب شخص شخیص همایونی فینگیل تشکیل داده شده بود. بعله عرض ب خدمتتان ک : هچ (صدای یکی از آقایون کلاس) سه ثانیه بعد هچ (صدای یکی دیگه از آقایون کلاس) چند ثانیه بعدتر اسمایلی کمی ب پایین خم شده و چشم ها بسته بیصدا (یکی از خانوم های کلاس) و در نهایت هچچچچچچچچچچچچچچچچچچچ (روم ب دیوار صدای فینگیل :| ) لازم ب ذکر است ک بعدتر ها فهمیدم 90% از دوستان سرما خورده خوابگاهی تشریف داشتن(غریب شهر غربت و اینا).
جالب است بدانید چینی ها هر بیماری را واکنش بدن ب یک احساس درونی میدانند برای مثال آنها معتقدند سرماخوردگی واکنش بدن نسبت ب احساس تنهایی است. بعد از هفته دوم ترم اول کارشناسی من دیگر به آن فجاعت ! سرما نخوردم تـــــــــــــــــا زمانی ک منزل فینگیلی همایونی را تحویل گرفتیم. و این دومین بار در این دو ماه است ک من در حد رفدن زیر سرم سرما میخورم . این یعنی ک من الان خیلی احساس تنهایی میکنم. دوستان از دور و نزدیک قدم رنجه فرموده بیایید ملاقات فقط آبمیوه یادتان نرود ترجیحا پالپ دار باشد پرتقال تو سرخ هم قبول است. باشد ک هیچ وقت احساس تنهایی نکنید.
+و هم چنان هچچچچچچچچچچچچچچچچ ب همین طریق ادامه بدهم چار ستون خانه ترک خورده و در سرم هوار میشود. از همین تریبون از مناعت طبع و صبوری صاحبخانه ساکن در طبقه بالا کمال تشکر را دارم ک تا این لحظه هنوز عذر من را ب خاطر آلودگی صوتی نخواسته.