نوشته که :

"آرامش نفس، راه رسیدن به لذت پایدار است. پایین ترین مرتبه آن آرامش حسی است، یعنی قلب و مغز و سایر اجزای بدن آرامش داشته باشند. اضطراب حسی دائمی از عوامل اصلی امراض جسمانی است.

راه کسب آرامش حسی، تعطیل کردن حواس پنجگانه است، کاری که در خواب بصورت طبیعی انجام می شود. آرامش در سطح خیال هم به همین طریق بدست می آید یعنی ورودی های حسی به حداقلی که لازم است برسد. ولع امروزی ما برای کسب همه نوع خبر از همه جای دنیا، ارمغانی جز اضطراب ندارد."

بدن پنج تا ورودی حسی داره مغز اطلاعات رو از این پنج تا ورودی میگیره پردازش میکنه و خروجی تولید میکنه، منظور نویسنده بالا از تعطیل کردن حواس و ب حداقل رسوندشون اینه که ورودی چرت ب مغزت ندی، مثل وقتی ی هدف خیلی خوب داری و واقعا برای رسیدن بهش مشتاقی ولی وقتی نگاه میکنی میبینی در طول روز کاملا در جهت عکس رسیدن ب هدفت داری تلاش میکنی، دلیلش همون ورودی های نادرستیه ک ب مغزت میفرستی، خب تا اینجای حرف ایشون کاملن قابل قبوله ولی ی چیز مهم رو در نظر نگرفته، مغز آدم ی سیستم بی حافظه نیست ک خروجیش فقط به ورودی هایی ک تو اون لحظه میگیره بستگی داشته باشه، بدبختی دیقن اینجاست که مغز یه سیستم با حافظه است خروجی اش تو هر لحظه به ورودی هاش تو همون لحظه و بایگانیش از اطلاعات قبلی بستگی داره. ظاهر مرداب میتونه آب زلال رو نشون بده ولی وقتی همش میزنی تازه گندش درمیاد، مغز ورودی هاش رو با بایگانیش هم میزنه اونوقته ک گندش در میاد.

توضیح : نگارنده متن اول عضو هیئت علمی یکی از دانشگاه های خوب تهرانه دکترای فلسفه اس با اطلاعات خیلی عالی پزشکی ریاضیات و نجوم، از معدود آدماییه ک من واقعا قبولش دارم.